De Volkspartij voor Vernieuwing en Democratie (VVD) ziet de vertienvoudiging van de hoogte van de waarborgsom voor politieke partijen om deel te kunnen nemen aan de algemene vrije en geheime verkiezingen in 2025 als oneerlijke concurrentie en ondemocratisch. Het tarief per persoon – voor 1% van het electoraat – is van SRD25 opgeschroefd naar SRD250. Dat komt neer op een totaal bedrag van minimaal SRD750.000. In elke normale – niet vijandige – situatie is er sprake van een level playing field. Oneerlijke concurrentie wordt zoveel als mogelijk gemeden.

Helaas zien wij dat De Nationale Assemblee en Regering Santhoki – Brunswijk ervoor kiezen zichzelf met het kruis te zegenen. Met de vertienvoudiging van de hoogte van de waarborgsom ter deelname aan de verkiezingen in 2025, kennen zij zichzelf een grote voorsprong toe in vergelijking met de buitenparlementaire politieke partijen.
Bij De Nationale Assemblee gaat het om de VHP, ABOP, PL, NDP, NPS en de BEP. Allemaal oude en/of grote en/of kapitaalkrachtige politieke partijen die ons land hebben mede geregeerd in de haast afgelopen 50 jaar (vanaf onze staatkundige onafhankelijkheid in 1975).

Deze financiële drempel – de waarborgsom – is in eerste instantie opgeworpen door de NDP en de BEP fractie en Regering Bouterse – Adhin, in aanloop naar de verkiezingen van 2020. Wij zien dat hun initiatief is overgenomen en verder geperfectioneerd door zowel de zittende coalitie als de oppositie in DNA en Regering Santhoki – Brunswijk. Hoe onafhankelijk zijn deze politieke partijen om te bepalen welke andere politieke partijen serieus zijn of niet?

Door het falend beleid dat gevoerd is geworden door opeenvolgende regeringen in de haast afgelopen 50 jaar, wordt de roep naar vernieuwing onder het volk, steeds luider en luider. Deze vernieuwing in de Surinaamse politiek wensen de politieke partijen die in DNA vertegenwoordigd zijn, tegen te houden. Een waarborgsom van minimaal SRD750.000, terwijl er daarnaast nog een verkiezingscampagne
gefinancierd moet worden. Juist in zo een tijd van financiële en economische malaise. Met deze gedurfde stap willen zij de democratie in dit land verder de das omdraaien. Men wil hiermee het volk dwingen om alleen te kiezen uit de oude bestaande partijen die dit land naar de knoppen hebben geholpen. Het volk mag volgens hen alleen maar kiezen uit kwaden.

Deze oude politieke partijen hebben de gelegenheid gehad om zich door de jaren heen op te bouwen tot robuuste kapitaalkrachtige organisaties met een netwerk aan sponsors, terwijl zij niets hebben gedaan om het Surinaamse volk op te bouwen. Ze zijn allemaal eens nieuw en klein begonnen. Er was voor hen geen enkele financiële drempel opgeworpen toen. Het is duidelijk dat zij wel serieus waren om hun partijen op te bouwen. Zij zien vernieuwing als een bedreiging voor hun bestaansrecht. Ze hadden beter maar het doek in de ring gegooid, in plaats van zo een respectloos besluit naar het Surinaamse volk toe. Met deze handeling komen zij aan de intelligentie van het volk. “Dit is de zoveelste keer dat deze
zittende volksvertegenwoordiging en deze zittende regering weer bezig zijn hun partijbelang veilig te stellen. Het trachten te beknotten van de keuze mogelijkheden van het Surinaamse volk, kan nimmer in het belang zijn van het volk van Suriname’, aldus de leider van de Volkspartij, Alice Amafo.

De Volkspartij gelooft echter in de kracht van dit volk om vanuit achtergestelde situaties terug te komen. De vernieuwing zal moeten komen vanuit het volk zelf. Een afstraffing door het volk is op zijn plaats. “De Volkspartij voor Vernieuwing en Democratie is het Platform voor Vernieuwing. Meer dan ooit zal de Volkspartij zich sterk maken om het besef te laten doordringen tot het Surinaamse volk, dat het volk sterker is dan de Surinaamse politieke elite van zo een 600 man. Een politieke elite die met man en macht probeert om de armoede van het volk in stand te houden”, stelt de politica.