Het is vandaag 35 jaar geleden dat Suriname werd opgeschrikt door de grootste vliegramp in de geschiedenis van het land. Op 7 juni 1989 stortte de Douglas DC8 van de Surinaamse Luchtvaart Maatschappij neer vlak voor de landing op de Johan Adolf Pengel Internationale Luchthaven. Alle bemanningsleden en 167 van de 178 passagiers kwamen om het leven, terwijl 11 passagiers en een hond de ramp hebben overleefd.

Het toestel, vernoemd naar de zwemmer Anthony Nesty, vertrok vanaf Schiphol met vertraging. De cockpitbemanning op deze vlucht bestond uit Will Rogers (66), copiloot Glenn Tobias (45) en boordwerktuigkundige Warren Rose (65).

Op de vlucht PY 764 zaten voornamelijk Surinamers en Nederlanders. Onder de passagiers zaten voetballers van het Kleurrijk Elftal dat in Suriname een voetbaltoernooi zou spelen. Sommige spelers van dit elftal zaten niet in het vliegtuig.

Het was mistig toen het vliegtuig moest landen. Rogers besloot via het Instrument Landing System (ILS) te landen, hoewel dit niet betrouwbaar was. De gezagvoerder brak drie landingspogingen af.

Bij de vierde poging en de automatische waarschuwing dat het toestel te laag vloog, raakte het op 25 meter hoogte twee bomen. Het toestel rolde om de lengteas en stortte om 04.27 uur ondersteboven neer.

Jaarlijks gaan nabestaanden naar het monument aan de Jaggernath Lachmonstraat. Ook de directie van de SLM plaatst daar elk jaar, en in alle stilte, een bloem; hetgeen ook dit jaar zal gebeuren.

Terugblik: