Met het overlijden van Alfredo di Stéfano verliest Real Madrid een van de grootste spelers uit de rijke clubhistorie. De erevoorzitter van De Koninklijke overleed maandagmiddag op 88-jarige leeftijd in Madrid.

Di Stéfano is geboren op 4 juli 1926 in Buenos Aires. De technisch begaafde aanvaller van weleer begon zijn loopbaan bij het Argentijnse River Plate, maar werd later vooral bekend in het witte shirt van Real Madrid.

Di Stéfano, bijgenaamd de Blonde Pijl, groeide als kleinzoon van een Italiaanse immigrant op met een rubberen bal in de straten van Barracas. Bij de lokale clubs Unidos Venceremos, Imán en Los Cardales viel de talentvolle tiener als snel op bij grote clubs, waaronder het roemruchte River Plate.

Via River Plate, Huracan en het Colombiaanse Millonarios de Bogota, waar hij ging spelen vanwege de stakingen in zijn vaderland Argentinië, streek hij in 1953 neer bij Real Madrid. Al was het grootste Argentijnse talent ook dicht bij een transfer naar Barcelona, de aartsrivaal van de Madrilenen. Beide Spaanse grootmachten streden om de handtekening van Di Stéfano. Real Madrid legde hem met de hulp van dicator Generaal Franco in 1953 vast.

Daar speelde Di Stéfano elf seizoenen en groeide uit tot een van de beste spelers ter wereld. Met 308 treffers in 396 officiële duels in Madrileense dienst bezet Di Stéfano de tweede plaats, achter Raúl, op de eeuwige topscorerslijst van Real Madrid. Onder aanvoering van de makkelijk scorende aanvaller won Real Madrid onder meer vijf keer op rij de Europa Cup I , acht keer de Spaanse titel en het WK voor clubteams.

Di Stéfano won naast de vele prijzen met Real Madrid ook diverse persoonlijke titels. Vijf keer kroonde hij zichzelf tot topscorer van Spanje. Datzelfde deed hij ook in Colombia – beide keren in het shirt van Millonaras de Bogota – en Argentinië, waar hij de beste schutter was in het shirt van River Plate. De grootste waardering voor de onnavolgbare centrumspits kreeg hij in 1957 en 1959. In die jaren werd Di Stéfano namelijk uitgeroepen tot de beste speler van de Europese velden.

De geboren Argentijn maakte ook furore in het shirt van Spanje, al speelde hij ook wedstrijden voor zijn vaderland en Colombia. Echter, de meeste interlands droeg Di Stéfano de kleuren van Spanje. Volgens de annalen was hij in 31 wedstrijden 23 keer trefzeker namens het Zuid-Europese land. Voor Argentinië scoorde hij zes keer in evenveel interlands, terwijl hij niet trefzeker was in de vier gespeelde interlands voor Colombia.

Opvallend genoeg was de legendarische aanvaller nooit actief op een WK. Een smet op zijn verder zeer imposante loopbaan. In 1958 wist Spanje zich niet te plaatsen, terwijl vier jaar later een blessure Di Stéfano parten speelde. Daarentegen won hij met Argentinië wel de Copa America in 1947. In 1961 speelde hij zijn laatste interland namens Spanje. Zijn clubloopbaan sloot hij drie jaar later af. Niet bij zijn geliefde Real Madrid, maar in Catalonië bij Espanyol. Daar was de legende van Real Madrid minder trefzeker. In twee seizoenen kwam Di Stéfano niet verder dan elf doelpunten.

Na zijn  actieve loopbaan ging hij aan de slag als trainer. Na avonturen bij onder meer Boca Juniors, Valencia en River Plate keerde hij in 1982 terug bij zijn Real Madrid. Als speler kende Di Stéfano duidelijk meer succes dan als eindverantwoordelijk in Estádio Santiago Bernabéu. In zijn eerste periode van 1982 tot 1984 won Madrid geen enkele prijs. In zijn tweede periode in 1990, die slechts vijf maanden duurde, won hij ten koste van aartsrivaal Barcelona de Spaanse Supercup. Als trainer boekte hij maar een paar succesjes, waaronder de landstitel met Valencia in 1971.

Maar Di Stéfano zal door iedereen vooral herinnerd worden als een van de beste spelers uit de voetbalgeschiedenis en de dragende kracht achter de grootse successen van Real Madrid in de jaren vijftig. Die verdiensten leverde hem bij Real Madrid ook de titel van erevoorzitter op. In die rol heeft hij de aankopen van Real Madrid altijd welkom geheten tijdens de officiële presentaties.