Lloyd Read zwaait na 40 jaren af als voorzitter van de van de Staatsolie Werknemers Organisatie Suriname (SWOS). Als hij terugblikt op de rol van de vakbond binnen de geschiedenis van het bedrijf, weet hij zeker dat die een belangrijke is geweest. De vakbond heeft zich in de loop der jaren ontwikkelt tot een factor, waardoor het nu mede bepaalt wie in de directie zitting neemt. Hij verwees in Welingelichte Kringen op ABC naar één van de pittigste momenten in die historie: de poging om Staatsolie te verkopen. Mede door bundeling van het totaal bedrijf en de samenleving, kon dit gestuit worden.

‘De vakbeweging moet zich verzetten tegen mensen met twee linkerhanden. Ook bij andere bedrijven’, zegt Read. De beschuldigende vinger voor de poging tot verkoop, wijst hij naar de politiek. Read stelt dat, zolang de politiek zich met iets bemoeit, het heel systeem in elkaar dondert. Iedere organisatie heeft organen; de politiek moet zich daarom alleen bemoeien via de daarvoor aangewezen organen, zoals de Raad van Commissarissen.

Om de rol van de vakbond verder te versterken, zegt Read dat medezeggenschap van de vakbeweging geïnstitutionaliseerd moet worden. In het geval van Staatsolie zou dat, vooral met de komende olie- en gasontwikkelingen, enorm belangrijk zijn. Het afdwingen hiervan was het laatste waar de nu oud-voorzitter zich sterk voor gemaakt heeft. Ook het delen van informatie met de bond is belangrijk.

Het is voor de doorgewinterde vakbondsman ook van belang dat de volgende leiders van een vakbond eigenschappen bezitten zoals integriteit, betrouwbaarheid, attitude, loyaliteit en mentaliteit. Dat zijn volgens hem de belangrijkste ingrediënten die een goede leider dient te hebben. Hij heeft zijn opvolger, Roy Caupain, jaren laten meelopen voordat hij de hamer overdroeg.