Uit de grondwet blijkt dat de presidentiële gratiebevoegdheid zeer ruim is en nauwelijks wettelijke beperkingen kent. Gelet op het exclusieve en betrekkelijk ongenormeerde karakter van deze gratiebevoegdheid, wordt wel gezegd dat gratie een prerogatief is van de president.

Zo zijn er geen gronden voor gratie geformuleerd. Evenmin zijn er beslistermijnen in de wet. Dat zei advocaat Gerard Spong afgelopen vrijdag bij de 8 December Herdenking in Amsterdam.

Volgens Spong mag de president afwijken van het ingewonnen rechterlijk advies en ook hoeft hij zijn gratiebeslissingen niet te motiveren.

Het predicaat prerogatief is evenwel geen toverwoord waarmee elke juridische controle onmogelijk wordt gemaakt.

Uit de rechtspraak blijkt dat een president wel degelijk hierbij rechtsnormen in acht moet nemen, aldus Spong.

De Surinaamse ambassadeur in Nederland, Rajendre Khargi, vertelde ook persoonlijk mensen gekend te hebben onder de 15 slachtoffers.

‘Zij hebben de ultieme prijs betaald voor hun patriotische gevoelens en daden voor het land’, zei Khargi.

Publicist Henry Does heeft zich gebogen over de argumenten die Irvin Kanhai, advocaat van de verdachten, heeft opgeworpen tijdens de zaak.

Does komt tot de conclusie dat ‘macht’ de grootste drijfveer was van het militair regiem.

Ook oud-parlementariër Kathleen Ferrier was aanwezig bij de herdenking. Zij zegt dat het belangrijk is om stil te blijven staan bij de mensen die hun leven gegeven hebben voor de democratie.

Zij benadrukte: ‘slechts in gerechtigheid berusten’. Daarmee wilde zij de nabestaanden bemoedigen om hoop te blijven hebben; ook al is het 41 jaar later.

‘Recht en waarheid maken vrij. Zolang dat er niet is, blijven wij opstaan’, aldus Ferrier. Er is nu zicht op de einduitspraak van het Hof van Justitie.

Radha Gangaram Panday, nabestaande van de familie Rambocus, spreekt van overduidelijk bewijs tegen de hoofdverdachte. Zij verwees naar het vonnis van de Krijgsraad van 2019.

Tijdens haar toespraak heeft Gangaram Panday erop gewezen dat de verdachten gebruik gemaakt hebben van hun recht op hoger beroep. ‘Dit recht hebben die mensen (slachtoffers….red) niet gekregen. En dat is heel bizar. Het hele proces mag hij in vrijheid doorbrengen. Maar gerechtigheid heeft ook een etische kant. Deze hoofdverdachte zit al 41 jaar totaal gevangen in zijn eigen mind. Alles behalve vrijheid’, aldus Gangaram Panday.