Argentijnse media melden woensdagmiddag dat Diego Armando Maradona op zestigjarige leeftijd is overleden. Daarmee verliest de voetbalwereld één van zijn allergrootste iconen. Maradona werd begin november met spoed opgenomen in het ziekenhuis, waar hij een hersenoperatie onderging. Het ging om een subduraal hematoom in zijn hersenen. De ingreep verliep succesvol, zo werd al snel bekendgemaakt.

Drie weken later is het alsnog misgegaan bij Maradona. Woensdagmiddag heeft hij een hartaanval gehad en dat heeft de legende volgens het Argentijnse dagblad Clarín niet overleefd. Ook ESPN en Olé maken er melding van.

Maradona wordt door velen beschouwd als de beste voetballer aller tijden. Hij werd geboren in Lanús en brak begin jaren tachtig in eigen land door bij Boca Júniors. Barcelona haalde hem naar Europa, maar bij Napoli beleefde hij zijn grootste successen. Die club bezorgde Maradona in 1987 en 1990 tweemaal de Italiaanse landstitel. Het zijn nog altijd de enige twee kampioenschappen in de clubhistorie van Napoli.

In eigen land wordt Maradona nog altijd op handen gedragen vanwege zijn prestaties bij het nationale elftal van Argentinië. Hij bezorgde zijn land eigenhandig de eindzege op het WK 1986. Legendarisch was zijn doelpunt tegen Engeland. Maradona werkte de bal met zijn hand binnen en maakte zo de winnende treffer, die de Argentijnen naar de halve finales bracht.

Achteraf gaf Maradona aan dat de treffer voor de helft van Maradona kwam en voor de helft van God. Sindsdien was het Argentijnse icoon voor altijd verbonden geweest met ‘de hand van God’. Maradona zou op dat toernooi in Mexico later bekroond worden met de Gouden Bal.

Het extreme succes had ook een keerzijde bij Maradona, die nooit een moment rust had tijdens zijn historische spelersloopbaan. Ook toen hij zijn voetbalschoenen aan de wilgen hing, veranderde dat niet. Maradona bleef als trainer actief in de voetbalwereld. Van 2008 tot 2010 was hij bondscoach van Argentinië, daarna trok hij de wereld over in allerlei verschillende functies. Sinds vorig jaar was hij werkzaam bij Gimnasia in zijn thuisland.

In Argentinië is uiteraard met grote verslagenheid gereageerd op de dood van Diego Maradona, die op zestigjarige leeftijd is overleden. De sportkranten in het land schrijven zonder uitzondering over het veelzijdige karakter van Pluisje.

‘Diego, onsterfelijk’, zo kopt Clarín simpel. ‘Hij was larger than life, groter dan het leven zelf. Er was zijn gekte, maar ook zijn grootheid. En Maradona was groter dan alle gekte. Veel groter. Om wat hij heeft betekend voor het voetbal, de religie met de meeste aanhangers, maar ook vanwege zijn enorme persoonlijkheid.’

‘Het voelt alsof ze onze benen eraf hebben gehakt, Diego’, zo schrijft een sportjournalist van Olé. ‘Je moet diep nadenken om je zó’n shockerend overlijden te herinneren. Kobe Bryant? Paus Johannes Paulus II? Geloof me, Diego: niemand bij Olé wilde dit verhaal schrijven. Het verhaal over de dood van degene die de hoofdrol speelde in een paar van de mooiste Argentijnse momenten. We voelen pijn. Een gek soort pijn die we allemaal al lang niet hadden gevoeld, maar die nog wel een tijd zal blijven.’

Tot slot La Nácion, dat schrijft: ‘Waarom Diego Maradona de nummer één – de beste aller tijden – was en is.’ Want dat is volgens de krant duidelijk. ‘Voetbal heeft geen ranking, zoals tennis of golf. Dus altijd is er de vraag: wie was de beste? Altijd vallen dezelfde namen: Maradona, Pelé, Lionel Messi, Alfredo Di Stefano, Johan Cruijff en misschien Franz Beckenbauer en de oude Ronaldo. Zelfs het monster Cristiano Ronaldo wordt nauwelijks genoemd.’

Van al die namen is Maradona volgens La Nación de grootste. ‘Hij is de aanvoerder die iedereen versteld deed staan, de man die zichzelf liet horen, de man die tegenstanders intimideerde, de man die vocht en de man die uitblonk toen fair play nog niet bestond. Maradona’s wedstrijden zouden (met de regels van nu) eindigen met twee of drie spelers minder dan er aan de wedstrijd begonnen. Maradona was álles.’