Met de formele afschaffing van de slavernij, vandaag 161 jaar geleden, werd er een nieuw tijdperk ingeluid in ons Suriname. Niet alleen de vrijheid van de tot slaafgemaakten werd gerealiseerd, maar is er een rijke nalatenschap meegekregen. De ABOP staat vandaag dan ook stil bij deze nalatenschap.

De verschillende stammen die vanuit Afrika naar Suriname werden gebracht, hebben hun eigen cultuur en tradities behouden. Iets wat elders ter wereld niet gesteld kan worden. Tot een feitelijke bundeling van deze groep Surinamers is het echter nooit gekomen. Echter heeft de ABOP bij monde van de voorzitter steeds gewezen op het belang van samenbundeling van de binnenlandbewoners. Er zijn daartoe ook reeds stappen ondernomen. De realisatie moet er zijn dat mede door samenbundeling deze groep uit de achtergestelde positie zal komen. Uiteraard met behoud van de eigen cultuur en tradities.

Keti Koti (het verbreken van de ketenen) leert ons namelijk ook dat door samen te werken er veel gerealiseerd kan worden. Zo moeten we ook inzien dat de banden die ons verbinden versterkt worden en dat wij door samen te werken wij moeten werken aan de opbouw van ons land. Het verleden staat daar, maar weten wij ook dat we moeten kijken naar de toekomst. Niet alleen de vrijheid waarvoor de voorouders hebben gestreden is van belang, maar de ABOP is ervan overtuigd dat ook zij wederzijds respect als een pilaar hebben nagestreefd. Immers de vrijheid die 161 jaar geleden is bewerkstelligd, is niet door slechts een groep gerealiseerd, maar door samen te werken en met wederzijds respect.

De ABOP spreekt de hoop uit dat Keti Koti de eenheid van onze natie bevordert en wenst de gehele samenleving een fijne Manspasi toe.