Menigeen ziet hem op verscheidene bekende hoeken in Paramaribo staan, zwaaiend met een Surinaamse- of PALU-vlag en in partij-tenue: Henkie Chin. Velen hebben de indruk dat hij een psychische aandoening heeft omdat hij op elk uur van de dag de kracht vindt om urenlang te zwaaien met zijn vlaggen aan voorbijrazende voertuigen. Niets is minder waar: Henkie Chin zit boordevol inzichten over hoe hij denkt dat Suriname eruit kan/moet zien.

Dat er meer is aan Chin, dan alleen een vlaggenzwaaier zijn, wordt duidelijk als zijn voordeur openstaat. De benedenkant van zijn woning staat vol met zelfgemaakte portretten, in zwart-wit en van stift. Hij maakt het tot zijn taak om belangrijke mensen die een impact hebben om hun omgeving of een totale samenleving, na te tekenen in bijna-karikatuur vorm. De informatie van hun verrichtingen haalt hij uit de stapels met kranten die in dezelfde ruimte liggen. Van politici tot acteurs; Chin kan bij ieder portret vertellen waarom hij vindt dat die persoon nagetekend moet worden; uiteraard ontbreekt zijn zelfportret niet.

Aan zijn eigen familienaam hecht Chin veel waarde. Hij heeft bewondering voor het feit dat ‘Chin’ onderdeel is van de naam ‘China’. Hij is de negende generatie in deze familie, maar werd geboren in Suriname. Hij is ervan overtuigd dat dit niet zonder rede is, maar dat hij met een doel hier geboren is. Dat staat veel in lijn met de slogan van de partij die hij aanhangt; ‘Fu Seti Sranan Bun’. Over de manier waarop hij dat wil doen, heeft hij veel te zeggen. Maar het is in ieder geval duidelijk dat Henkie Chin grote ambities, ideeën, fantasiën en passie heeft.