Vandaag is in het Fort Zeelandia een bloemenhulde gehouden voor de 15 Surinamers die op 8 december 1982 werden vermoord door het militair regiem, onder leiding van Desi Bouterse. De nadruk is er vooral op gelegd dat dergelijke situaties zich nooit meer mogen herhalen in Suriname.

Aishel Bradley, nichtje van Lesley Rahman, hield de aanwezigen een gedicht voor, waarna alle 15 namen zijn opgelezen op Bastion Veere, de plek waar de executies 43 jaar geleden hebben plaatsgevonden.

Sunil Oemrawsingh, voorzitter van de Stichting 8 december 1982, stelt dat de herdenking niet slechts een terugblik is, maar een morele plicht. Hij sprak zijn dank uit aan de Surinaamse samenleving en alle nabestaanden; zij hebben niet gezwegen, maar doorgezet voor waarheid en gerechtigheid.
Er is nog steeds een veroordeelde moordenaar voortvluchtig, stelt Oemrawsingh. ‘Wat voor zin heeft het recht als straffen niet worden nageleefd? Het geeft volgens hem het signaal dat misdrijven tegen de menselijkheid ongestraft kunnen blijven.

Hij is het eens met president Jennifer Simons, wanneer ze stelt dat de rechterlijke macht niet ondergeschikt is aan een partij. ‘We delen die overtuiging’, klonk het.