INGEZONDEN
Bij de herdenking en viering van Marrondag 2024, komt opnieuw naar voren dat onze broeders en zusters Marrons, staan als levend symbool van het onverbiddelijke verzet tegen onvrijheid en ongelijkheid hier in Suriname. Onvrijheid en ongelijkheid spellen automatisch discriminatie en onrechtvaardigheid. Onze marronvoorouders moesten daar niets van hebben en hebben zich moedig verzet en geduchte strijd geleverd.
Het door God geschonken leven is absoluut niet bedoeld om in wrede slavernij, vol van bloed, zweet en tranen, door te brengen. Dus weg rennen (marronage) en vechten met alle ten dienste staande middelen. Vrijheid geeft moed. De marrons winnen de bakras, en de eerste blijvende vrede, 10 oktober 1760, tussen koloniale slavenmeesters en de Okanisi marrons, wordt ondertekend in een vredesverdrag. Dit vredesverdrag geldt als voorbeeld voor vrede met de Saamaka, , Matawai, Kwinti, Aluku. De marrons zijn vrij in hun gekozen leefgebieden in het bos en zullen niet meer vervolgd worden door de bakras. En de marrons beloven de strijd te staken en de gehate plantages niet meer te zullen aanvallen, de aanwezige tot slaaf gemaakten niet meer weg te voeren, de oogsten te vernielen en de boel in brand te steken. De marrons oftewel fiimanpikin hebben zich midden in de slavernij van Suriname op wonderbaarlijke wijze vrijgevochten. En daarmee de basis gelegd voor een vrije maatschappij in Suriname meer dan 100 jaar vóór de afschaffing van de slavernij.
Het is daarom schrijnend dat de grondenrechten nog niet geregeld zijn, dat de scholen weer niet gelijktijdig open zijn met die van de stad, dat waterleiding en 24 uur stroom onbereikbaar schijnen te zijn, dat overheidsdiensten zoals LVV-voorlichting of CBB niet aanwezig of gedecentraliseerd zijn. Openbaar vervoer en openbare gezondheidszorg vormen een andere kopzorg, net zoals de zogenoemde sociale verzekeringen als kinderbijslag, de moni karta, de bazo karta. Er is zoveel achterstand in ontwikkeling en zo weinig perspectief op goede coöperatieve wijze geschoeide productie, in de agrarische sector, bosbijproducten buiten hout, zoals bosvruchten, bosoliën en harsen; in de dienstverlening, ecotoerisme, wellness centers, mode ateliers en boslekkernijen en snuisterijen.
Er is veel te doen maar het beschikbare geld en de nodige aandacht worden niet eerlijk verdeeld en geïnvesteerd. Dus de ontwikkeling van Marrons komt er maar zeer bekaaid van af. En dat is iets wat niet zou mogen gezien de talenten en prestaties op sportgebied, cultureel gebied, op het gebied van muziek, zang en dan alsook op wetenschappelijk gebied. En de onomstotelijke verdienste om Surinamers en de wereld te bewijzen dat onvrijheid en ongelijkheid, onmenselijk, discriminatoir en onrechtvaardig zijn.
Gelukkig allemaal zaken die we als mensen onder elkaar, als broeders en zusters kunnen aanpakken en in de correcte banen leiden. De BEP wenst de hele Surinaamse bevolking maar in het bijzonder de marrons een bezinningsvolle dag der Marrons toe.
BEP MEDIA TEAM
