Het bedrijfsleven heeft een viertal bezorgdheden opgesomd over de gestroomlijnde werkvergunningsprocedure zoals gesteld in het Protocol: “Procedure Werk- en verblijfsvergunning voor buitenlandskader voor in Suriname opererende bedrijven met minimaal 20 werknemers“. Dit protocol heeft tot doel het bedrijfsleven te ondersteunen. En hoewel de inspanningen op prijs gesteld wordt, zijn er echter verschillende bezorgdheden geuit door bedrijven. Dat schrijft de Vereniging Surinaams Bedrijfsleven (VSB) in een publicatie uit Nieuwslijn, waarbij ook voorstellen worden gedaan ter verbetering van de nieuwe regeling.

Kosten en Transparantie

Een van de meest uitgesproken zorgen van bedrijven is de hoge prijs van USD 1500 per vergunning. Deze kosten zijn aanzienlijk voor bedrijven. Internationaal is gangbaar dat kosten voor visa en vergunningen transparant en in verhouding tot de geleverde diensten moeten zijn. Hier ontbreekt volgens het bedrijfsleven duidelijkheid over welke criteria deze hoge prijs rechtvaardigen. Hoewel het bedrijfsleven begrip heeft voor de noodzaak van administratieve kosten, is het essentieel dat dit bedrag niet wordt gezien als een verkapte manier om te profiteren van de uitdagingen waarmee de private sector wordt geconfronteerd, met name het tekort aan gekwalificeerd personeel.

Bedrijven ondervinden reeds de gevolgen van personeelstekorten en dragen een zware verantwoordelijkheid om hun operaties draaiende te houden. In dit licht zou het van belang zijn dat de overheid helder communiceert over de opbouw van deze kosten. Het bedrijfsleven, dat de motor vormt van de economie, is bereid om te betalen voor werkvergunningen, mits de kosten eerlijk en transparant worden uiteengezet. Een duidelijke verantwoording van hoe het bedrag van USD 1500 is berekend zou bijdragen aan wederzijds vertrouwen en aan een positieve perceptie van de nieuwe procedure. Het is cruciaal dat het bedrag in verhouding staat tot de administratieve handelingen en niet onbedoeld wordt ervaren als een oneerlijke last die verdere economische ontwikkeling belemmert.

Voorstel: Er dient een redelijke en transparante kostenstructuur te worden gehanteerd en als gevolg daarvan een eerlijk bedrag te worden vastgesteld.

Uitsluiting van Andere Sectoren

De huidige procedure is specifiek gericht op bedrijven met minstens 20 werknemers, wat tot uitsluiting leidt van sectoren die ook kampen met een tekort aan gekwalificeerd personeel, zoals landbouw en de medische sector​. Het uitgangspunt om alleen grotere bedrijven toegang te geven tot deze vergunning lijkt arbitrair, zeker gezien de noodzaak in kleinere sectoren. Bedrijf X bijvoorbeeld met 13 werknemers maar met significante investeringen (bijvoorbeeld USD 3 miljoen voor een tankbouwproject) worden benadeeld door deze maatregel.

Voorstel: Wij stellen voor om een flexibele aanpak te hanteren, waarbij zowel grote als kleine bedrijven onder dezelfde regels vallen, mits ze voldoen aan de basisvereisten zoals bijdrage aan de economie en werkgelegenheid​.

Administratieve Lasten en Onpraktische Eisen

De administratieve eisen zijn rigide en vormen een obstakel voor bedrijven. Bedrijven moeten hun werknemers inschrijven bij het Centraal Bureau voor Burgerzaken (CBB), wat onnodige administratieve stappen met zich meebrengt, vooral omdat veel tijdelijke werknemers zoals contractors vaak van huisvesting wisselen. Het is onduidelijk waarom dit nodig is als het bedrijf al garant staat voor de verblijfplaats van de werknemer​. Daarnaast worden te veel documenten geëist die in veel gevallen moeilijk te verkrijgen zijn, zoals bewijs van goed gedrag uit landen waar deze documenten niet gangbaar zijn. Dit veroorzaakt onnodige vertragingen, waardoor de procedure haar doel van efficiëntie niet behaalt​.

Voorstel: Ease of Doing Business vereist dat administratieve lasten voor bedrijven en werknemers zo veel mogelijk beperkt moeten worden. Enkel de strikt noodzakelijke documentatie zou vereist moeten zijn, en flexibele regelingen voor tijdelijke werknemers zijn cruciaal​.

Toegankelijkheid van Rijtoestemmingen

Veel buitenlandse werknemers ervaren moeilijkheden met het verkrijgen van een rijtoestemming, wat essentieel is voor hun mobiliteit tijdens hun verblijf. Het proces bij de afdeling Rijbewijzen wordt omschreven als een ‘chaos’, en er is momenteel geen verkorte procedure die aansluit bij de nieuwe werkvergunningsregeling​.

Voorstel: Bekijk de mogelijkheden waarbij tijdelijke werknemers hun buitenlandse rijbewijs kunnen gebruiken of op eenvoudige wijze omzetten naar een lokale vergunning zonder uitgebreide bureaucratie. Dit bevordert de mobiliteit en efficiëntie op de werkvloer​.